Wezwanie do zapłaty abonamentu RTV – jak go nie płacić?

Abonament radiowo-telewizyjny to danina, którą płaci bardzo niewiele Polaków. Zgodnie z prawem, powinien on być opłacany przez każde gospodarstwo domowe, jednak rzeczywistość jest zupełnie inna. Przepisy mówią, że każdy kto zakupił nowy telewizor, powinien w ciągu 14 dni od daty nabycia go zarejestrować. Okazuje się, że w dzisiejszych czasach nikt nie zaprząta sobie głowy rejestracją odbiornika. Niestety, osoby, które mają niegdyś zarejestrowany odbiornik, a zapomniały go wyrejestrować, teraz mogą mieć spore kłopoty. Poczta Polska nieustannie podejmuje działania mające na celu ściągnięcie zaległości od osób, które nie opłacały abonamentu RTV. W niektórych przypadkach długi za abonament radiowo-telewizyjne są ścigane przez... komorników! Co robić, gdy dostaniemy wezwanie do opłacenia abonamentu RTV z urzędu skarbowego? 

 

Abonament radiowo-telewizyjny - co to jest? Skąd się wziął w Polsce?

Abonament radiowo-telewizyjny został wprowadzony w Polsce na mocy Ustawy o opłatach abonamentowych z 21.04.2005. Dokładne wytyczne dotyczące funkcjonowania tej daniny reguluje także Rozporządzenie ministra cyfryzacji z 17.12.2013 w sprawie warunków i trybu rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. Oba te akty prawne wskazują, że wszyscy posiadacze odbiorników (zarówno radiowych jak i telewizyjnych) są zobowiązani do ich zarejestrowania w ciągu maksymalnie 14 dni od ich zakupu. Zarejestrowanie odbiornika jest z kolei jednoznaczne z tym, że trzeba będzie uiszczać comiesięczne opłaty. 

Za pobieranie opłat abonamentowych odpowiada Poczta Polska. Przepisy prawa wskazują, że wnosi ona o naliczenie jednej opłaty bez względu na liczbę posiadanych odbiorników w konkretnym gospodarstwie domowym bądź samochodzie. Sporo osób uważa, że jeśli płacą abonament za płatną telewizję, to wówczas są zwolnione z obowiązku opłacania abonamentu RTV. Nic bardziej mylnego. Rzeczywistość w tym zakresie jest zupełnie inna. 

Abonament RTV to zupełnie inna danina niż płatność dostawcy telewizji satelitarnej lub kablowej. Ustawa wskazuje, że podpisanie umowy z prywatnym operatorem telewizji w jakimkolwiek stopniu nie zwalnia z obowiązku uiszczania opłaty abonamentowej. Abonament RTV należy opłacać z góry do 25. dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy Poczty Polskiej.  

 

Abonament RTV w Polsce. Ile wynosi i czy każdy musi go płacić? 

W 2020 roku mało kto przejmuje się abonamentem radiowo-telewizyjnym. Niestety, lekceważący stosunek do tej daniny może mieć bardzo nieprzyjemne skutki. Jak pokazują statystyki, tylko około 10% polskich gospodarstw domowych uiszcza abonament RTV. Za ściganie dłużników abonamentowych jest w Polsce odpowiedzialna Poczta Polska. W niektórych przypadkach wystawia rachunki opiewające na kwotę 1500 złotych, czyli za abonament za okres pięciu lat. Co robić w takiej sytuacji? Jakie prawa nam przysługują? 

Mnóstwo Polaków kupując nowy telewizor w ogóle go nie rejestruje bądź ma w domu stary, zarejestrowany telewizor, jednak za niego nie płaci. Według badań statystycznych, minimum jeden telewizor posiada około 90 procent gospodarstw domowych. W 2019 roku stawka za abonament radiowo-telewizyjny wynosiła 22,70 zł za telewizor z radiem bądź 7 złotych za sam nadajnik radiowy. 

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stworzyła również specjalną taryfę zniżkową dla osób, które zapłacą z góry - przed 25. dniem danego miesiąca rozliczeniowego. Ponadto, są również dodatkowe obniżki przewidziane przy płatnościach z góry za więcej niż jeden miesiąc. Z kolei osoby, które w sposób chroniczny uchylają się od obowiązku uiszczania abonamentu radiowo-telewizyjnego, polskie prawo przewiduje kary. Mogą one wynosić nawet 30-krotność jednej miesięcznej opłaty, czyli około 700 złotych. 

 

Kto musi płacić abonament RTV (pełna lista)

Zgodnie z obowiązującym prawem, abonament radiowo-telewizyjny muszą opłacać wszystkie gospodarstwa domowe, w których znajdują się telewizory oraz odbiorniki radiowe. Oprócz tego, w przepisach jest mowa wyłącznie o fakcie posiadania. To, że ktoś posiada odbiornik telewizyjny, ale z niego nie korzysta, nie zwalnia go z obowiązku opłacania abonamentu radiowo-telewizyjnego. Opłata abonamentowa dotyczy także nadajników umieszczonych w samochodach, które wchodzą w skład danego gospodarstwa domowego. 

Abonament opłaca się tylko raz bez względu na liczbę posiadanych odbiorników. Dotyczy to osób fizycznych, które zamieszkują jedno gospodarstwo domowe lub podmiotów leczniczych, które nie mają statusu przedsiębiorcy. 

Co to oznacza w praktyce? Jeśli jeden z domowników wyjedzie na studia i zamieszka tymczasowo w akademiku, nie będzie musiał opłacać abonamentu. Jest to uwarunkowane tym, że jego stały adres zameldowania jest gdzieś indziej, a ponadto utrzymuje się on ze środków pozyskanych od rodziców. W każdej innej sytuacji, np. gdy mamy do czynienia z firmą prywatną, opłacie abonamentowej podlegają wszystkie odbiorniki z osobna. Jeśli dana firma posiada na przykład 5 telewizorów, wtedy musi płacić miesięcznie na rzecz Poczty Polskiej 113,50 zł (22,70 zł x5).

 

Kto nie musi płacić abonamentu RTV (pełna lista)

Artykuł 4 Ustawy o opłatach abonamentowych wskazuje, kto jest zwolniony z obowiązku uiszczania abonamentu RTV. Na liście zwolnionych z obowiązku opłacania abonamentu radiowo-telewizyjnego znajdują się:
 

  • osoby, które ukończyły 75. rok życia, 
  • osoby pobierające świadczenia pielęgnacyjne oraz specjalny zasiłek opiekuńczy, 
  • osoby pobierające rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 
  • osoby niesłyszące (musi być potwierdzona całkowita głuchota lub obustronne upośledzenie narządu słuchu),
  • osoby niewidome, u których ostrość wzroku jest nie większa niż 15 procent, 
  • osoby pobierające zasiłek dla opiekuna,
  • osoby posiadające prawo do świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, 
  • osoby bezrobotne,
  • osoby posiadające prawo do pobierania świadczeń finansowych z systemu pomocy społecznej, 
  • osoby powyżej 60. roku życia, które pobierają emeryturę w wysokości nie większej niż 50 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, 
  • osoby, które posiadają orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, 
  • osoby posiadające I grupę inwalidzką, 
  • osoby charakteryzujące się znacznym stopniem niepełnosprawności,
  • osoby posiadające trwałe lub okresowe całkowite orzeczenie odnośnie niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

 

Przedawnienie długu za abonament RTV. Co zrobić, żeby nie musieć płacić zaległego abonamentu radiowo-telewizyjnego?

Kara za uchylanie się od obowiązku opłacania abonamentu RTV może wynieść maksymalnie nawet 30-krotność jednego abonamentu RTV, co daje kwotę prawie 700 złotych według stawek za 2019 rok. Jest to dosyć spora kwota, dlatego sporo osób zastanawia się nad tym czy jest coś takiego jak przedawnienie długu za abonament RTV. Okazuje się, że są pewne kruczki prawne w Ustawie o opłatach abonamentowych. 

Mowa tutaj o fragmencie tego dokumentu, który mówi o tym, że umorzenie długu za abonament RTV bądź jego rozłożenie na raty jest możliwe tylko wtedy, "gdy przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe". Co to oznacza w praktyce? Że na umorzenie długu za abonament bądź rozłożenie go na raty mogą liczyć osoby posiadające niewielkie dochody lub takie, które z różnych względów znalazły się w trudnej sytuacji życiowej (np. zalanie mieszkania, ciężka choroba itp.). Taka możliwość jest przewidziana również wtedy, gdy w całym gospodarstwie domowym pracuje wyłącznie jedna osoba. 

Jeśli chcemy uzyskać umorzenie długu za abonament RTV, powinniśmy skierować do Poczty Polskiej pismo, w którym opiszemy swoją aktualną sytuację materialną. Warto dołączyć do tego stosowne załączniki, np. odcinek od wypłaty pokazujący, że zarabiamy tylko najniższą krajową. 

Jak wygląda kwestia przedawnienia długu za abonament RTV? W Ustawie o opłatach abonamentowych nie ma informacji na temat czasu, po którym dochodzi do przedawnienia długu. Z tego względu do określenia terminu przedawnienia długu za abonament RTV stosuje się ogólne przepisy Ordynacji podatkowej. Do przedawnienia długu za abonament RTV dochodzi zatem po 5 latach od dnia wymagalności roszczenia.